Κείμενο-κάλεσμα τεσσάρων συλλογικοτήτων από τη Βοιωτία ενάντια στη λεηλασία των βουνών και της φύσης
Ώρα για κοινή και συντονισμένη δράση όλων των Βοιωτών. Οι νέες αιολικές εγκαταστάσεις στον κεντρικό Ελικώνα να μείνουν στα «χαρτιά»
Τις τελευταίες δύο δεκαετίες έχουν έρθει τα πάνω κάτω στον τομέα της ενέργειας. Υλοποιούνται μεγάλης κλίμακας αλλαγές, που έχουν στο επίκεντρό τους την απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας, δηλαδή το πως θα επιβληθούν με το ζόρι οι ιδιώτες και το μεγάλο κεφάλαιο, περιορίζοντας οτιδήποτε φαντάζει δημόσιο ή κρατικό. Το άλλο χαρακτηριστικό είναι ότι πρόκειται για αλλαγές που δεν αφορούν μόνο τη χώρα μας, αλλά είναι κομμάτι ενός διακρατικού «ιστού της αράχνης», που κάνει ακόμη πιο επιτακτική τη διεκδίκηση για ένα σύστημα ενέργειας που θα βάζει μπροστά το συμφέρον της κοινωνίας, το πραγματικά δημόσιο συμφέρον.
Σ’ αυτά τα χρόνια, η Βοιωτία, έχει δεχθεί κατά προτεραιότητα τις συνέπειες αυτών των αλλαγών, αφού είναι δίπλα στην Αττική και στους μεγάλους καταναλωτές ηλεκτρικής ενέργειας και ταυτόχρονα διασχίζεται από το κεντρικό οδικό δίκτυο και τα δίκτυα μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου. Μετατράπηκε με ταχύτατο ρυθμό στο νέο ενεργειακό κέντρο φυσικού αερίου της χώρας (με 4 εργοστάσια ήδη σε λειτουργία και δύο ακόμη που ετοιμάζονται), είναι από τους νομούς με τη μεγαλύτερη συγκέντρωση βιομηχανικών αιολικών εγκαταστάσεων, ενώ στο ενδιάμεσο επιλέχθηκε να φιλοξενήσει και μονάδες με καύσιμο κάρβουνο (λιθάνθρακα), με την τελευταία επιλογή να αποσύρεται λόγω των μεγάλων αντιδράσεων.
Από αυτήν την ενεργειακή «επέλαση», μόνο καλό δεν είδε η Βοιωτία, αλλά ούτε και η υπόλοιπη χώρα. Αντίθετα, γέμισε νέες πληγές, ιδιαίτερα αισθητές στους βιομηχανικούς πόλους της Αντίκυρας, της Θίσβης και της Θήβας και φυσικά, στους κεντρικούς ορεινούς όγκους του Ελικώνα και του Κιθαιρώνα, που υφίστανται ακραία λεηλασία. Το τραγικό της υπόθεσης είναι ότι αυτές οι – περιβαλλοντικά καταστροφικές αλλά και εξόφθαλμα αντιφατικές μεταξύ τους- δραστηριότητες υλοποιούνται δήθεν στο όνομα της αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής.
Οι τοπικές κοινωνίες, αντί για το δημόσιο όφελος, αυτό που βιώνουν είναι την αχόρταγη διάθεση των εταιρειών για το μέγιστο κέρδος. Όσοι/ες περίμεναν ότι κάποια στιγμή θα κοπάσει αυτή η θύελλα, διαπιστώνουν με τρόμο ότι αυτά που έρχονται είναι δυο και τρεις φορές περισσότερα από αυτά που έχουν γίνει. Δεν είναι μόνο η νέα μονάδα (τρίτη στη σειρά) φυσικού αερίου του Μυτιληναίου στην Αντίκυρα, ούτε η αίτηση για αντίστοιχη νέα (δεύτερη) μονάδα στη Θίσβη. Τώρα, βρίσκεται σε εξέλιξη η επιχείρηση εγκατάστασης τεράστιων ανεμογεννητριών σε μια από τις ψηλότερες κορυφές του Ελικώνα, στη Μεγάλη Λούτσα, ακόμη και στην ψηλότερη, στην Παλιοβούνα.
Στην πρώτη περίπτωση (Μεγάλη Λούτσα), επιχειρείται να δοθεί περιβαλλοντική αδειοδότηση, για ένα έργο το οποίο λίγα χρόνια πριν (2026) είχε κριθεί παράνομο από το Συμβούλιο της Επικρατείας. Χωρίς ουσιαστικές αλλαγές στο σχεδιασμό, η μελέτη τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση Αύγουστο μήνα, με τη σχετική προθεσμία να λήγει στις 29/8. Στη δεύτερη περίπτωση, έχουμε την ακόμη πιο προκλητική επιδίωξη να τοποθετηθούν ανεμογεννήτριες στην κορυφογραμμή της Παλιοβούνας, για την οποία εγκατάσταση έχει κατατεθεί σχετική αίτηση στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ). Να θυμίσουμε ότι και στο παρελθόν είχε γίνει προσπάθεια να μπουν ανεμογεννήτριες στην Παλιοβούνα, που εγκαταλείφθηκε λόγω των αντιδράσεων.
Σίγουρα δεν είναι οι μόνες εγκαταστάσεις τις οποίες πρέπει να αποτρέψουμε. Από την άλλη, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε τον έντονα συμβολικό και ουσιαστικό χαρακτήρα που θα έχει
αυτή μας η προσπάθεια, με δεδομένη την προϊστορία τους και τον επιθετικό και προκλητικό τρόπο με τον οποίο επανέρχονται στο προσκήνιο. Για τις κοινωνίες των χωριών του κεντρικού Ελικώνα, αλλά και για όλους τους αγωνιζόμενους Βοιωτούς είναι θέμα τιμής να καταφέρουν να ακυρώσουν αυτά τα έργα, γιατί είναι άμεσα συνδεδεμένα με το μέλλον και τη φυσιογνωμία της περιοχής.
Έχει ακόμη μια σημασία η έκβαση αυτού του αγώνα: θα δείξει αν είμαστε διατεθειμένοι να ξαναπιάσουμε, από εκεί που το αφήσαμε, το νήμα των σχετικά πρόσφατων αγώνων στην Βοιωτία, για τα ζητήματα της προστασίας της φύσης και του περιβάλλοντος και για την αντιμετώπιση της ενεργειακής λαίλαπας, που σαρώνει τις περιοχές μας. Η παμβοιωτική συνάντηση στον Αλίαρτο (15/7/2020) και οι συνελεύσεις στο Ζερίκι (10/8/2020) και στην Αγία Άννα (23/8/2020) έδειξαν ότι υπάρχει και το ανθρώπινο δυναμικό και η διάθεση για μια συντονισμένη και αποτελεσματική δράση. Μένει σε όλους μας η υποχρέωση να της δώσουμε «σάρκα και οστά», το συντομότερο δυνατόν.
28/8/2020
«Ανεμόμυλος», ανοιχτή περιβαλλοντική συνέλευση (Λιβαδειά)
«Ελικώνας & Αγώνας», ομάδα κατοίκων Ευαγγελίστριας
Επιτροπή κατοίκων Αγίας Άννας
«Η Σφήνα», αυτοδιαχειριζόμενος πολιτικός, κοινωνικός & πολιτιστικός χώρος (Θήβα)
Χάρτης με τις αιολικές εγκαταστάσεις στον κεντρικό Ελικώνα (με μαύρο χρώμα όσες έχουν υλοποιηθεί, με κόκκινο όσες βρίσκονται σε εξέλιξη και με μπλε αυτές για τις οποίες έχει υποβληθεί αίτηση στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας – ΡΑΕ)
